
Dit, mensen. Dit wat hier op X wordt gepost!

Dit is het resultaat van decennialang wanbeleid door #PvdAGroenLinks, #VVD, #D66 en #CDA.
En toch… toch stemmen miljoenen mensen keer op keer op dezelfde partijen. Hoe kan dat? Welke logica zit daarachter? Is het een vorm van zelfkastijding? Vinden mensen het prettig om steeds opnieuw geestelijk geslagen te worden door hetzelfde beleid? Zijn we masochisten geworden? Want eerlijk – ik begrijp het niet.
Waar is nog een ingang om landelijk een écht tegengeluid te laten horen? Waarom klinkt het rechtse geluid zo gedempt, zo onderdrukt? Het antwoord lijkt duidelijk: de gevestigde macht wil de status quo behouden. Alleenheerschappij, macht, en een volk gevangen in hun web.
Ondertussen zien we wat er in onze samenleving gebeurt. Grenzen zijn wagenwijd opengezet en de AZC’s zitten vol met figuren die zich niet aan willen passen, die zich misdragen. We lezen over intimidatie, geweld, steekpartijen en respectloos gedrag. Onze kinderen, ouders en grootouders worden bedreigd, aangevallen, mishandeld, in elkaar geslagen, beroofd, aangerand, verkracht en vermoord. En wie kritiek heeft die discrimineert en wordt weggezet als racist, terwijl het probleem tastbaar is en steeds meer mensen er dagelijks de gevolgen van ervaren. De linkse partijen maken er een algemeen mannenprobleem maar we weten allemaal dat dit niet het geval is.
Tegelijkertijd lijkt men te vergeten dat iedereen in Den Haag – ministers, staatssecretarissen, maar ook duizenden ambtenaren – allemaal door óns wordt betaald. WIJ zijn hun werkgever. WIJ dragen hun riante inkomens af. Zij hoeven niet te vrezen voor honger, een koud huis of een lege tank. Voor hen geen zorgpremie die te hoog is of boodschappen die onbetaalbaar worden. Hun karren zijn gevuld met A-merken, hun vakanties worden gewoon geboekt, hun vliegreizen en luxe verblijven blijven onaangetast.
En wij?
Wij ploeteren.
Wij tellen onze centen.
Wij krijgen de rekening van hun beleid.
Dus zeg me: wat is er in godsnaam gebeurd dat wij dit hebben toegelaten?
Dat wij deze politieke kaste hebben toegestaan een coup te plegen tegen ons – het volk?
Maar het is nog niet te laat.
Wij kunnen ons laten horen. Wij kunnen ons organiseren. Wij kunnen kiezen voor partijen en bewegingen die wél naar de mensen luisteren in plaats van naar hun eigen baantjes en privileges. We hoeven dit niet langer te slikken. Het begint bij bewustwording, bij durven spreken, bij het weigeren om nog langer mee te spelen in hun toneelstuk.
Het is tijd om de regie terug te pakken.
Tijd om onze stem te gebruiken.
Tijd om ons land weer van ons te maken.
Tijd om te kiezen voor UIT DE EU en onze soevereiniteit weer terug te pakken, daarmee begint het helen van ons land en ons volk!