Een meisje van 17 vermoord: Applaus!

Een meisje van 17, mishandeld, verkracht en vermoord door een AZC’er. Een vol stadion klapt een minuut lang – in de 17e minuut, symbolisch voor haar leeftijd – alsof er iets te vieren valt. De wedstrijd werd stilgelegd om te applaudisseren. Alsof een gruwelijke moord vraagt om applaus.

Waarom geen zeventien minuten de wedstrijd stilleggen? Waarom geen collectieve rouw of minuten van bezinning en/of woede? Nee, men koos voor klappen. Voor een leeg gebaar dat meer weg heeft van een feelgoodmoment voor het publiek, dan van een waardige stilstaan bij de gruwel.

De bittere parallel met corona

Het doet pijn omdat we dit trucje kennen. Het is precies hetzelfde als tijdens de coronacrisis, toen mensen massaal applaudisseerden voor zorgmedewerkers. Die werkten zich kapot, nachtenlang, onderbetaald en uitgeknepen, en wat kregen ze? Een applaus. Geen fatsoenlijk salaris, geen structurele verbeteringen, geen echte waardering – alleen een goedkoop ritueel dat vooral de klapper een goed gevoel gaf.

Precies datzelfde zien we nu. Applaus kost niets. Het verandert niets. Het helpt niemand. Het verzacht niets. Voor de zorgmedewerkers destijds niet. Voor Lisa’s ouders en familie nu al helemaal niet.

Politieke stilte: oorverdovend

En terwijl in een stadion werd geklapt, was het uit de links politiek hoek doodstil. Linkse politici zwegen. Geen directe steun, geen publieke woede, geen erkenning. Pas anderhalve dag later kwam er schoorvoetend een reactie – veel te laat, veel te lauw. En in plaats van het beestje bij de naam te noemen; een asielprobleem, werden ALLE mannen veroordeeld voor dat wat er met Lisa is gebeurt.

En de minister-president? Die zweeg nog langer. Pas een week na de moord, toen de publieke druk te groot werd, mompelde hij eindelijk wat. Dat zegt alles. De hoogste bestuurder van dit land reageerde op de moord op een 17-jarig meisje alsof het ging om een incidentje aan de andere kant van de wereld.

De kilte, de traagheid, de lafheid – het is een klap in het gezicht van iedereen die zich zorgen maakt over dit land.

X ontploft van woede

Op sociale media stroomden de reacties van afschuw binnen:

• “Vroeger zouden supporters het huis van die walgelijke burgemeester bestormd hebben. Nu klappen ze wat en spelen daarna vrolijk verder.” – Ettio di Stratio
• “Applaudisseren voor Lisa, vermoord door een laffe inboorling?! Geef tien minuten stilte en daarna opstaan voor óns Nederland!” – dr. Yaahman
• “Applaus, belachelijk… Waarom geen stilte? Heel Amsterdam is ziek.” – Horace from Holland
• “Applaus is voor prestaties of vieringen. Hier past alleen stilte. Dit is een absurde mediashow.” – Henri Serton
• “Heb liever dat de F-side dat AZC een bezoekje brengt!” – Rechtse Rakker
• “Applaus? Zijn ze helemaal van lotje getikt? Dit meisje is vermoord. Alleen stilte is gepast.” – F. Jacobse
• “Deugapplaus. Nietszeggend, zinloos. De moderne aflaat, tot het volgende slachtoffer.” – Marianne
• “Applaus, hashtag, feelgood. Ondertussen importeren we vrolijk meer van dit soort criminelen. Naïeve sukkels.” – Marcello
• “Onthoofd die dader op de middenstip. Daar heeft de familie meer aan dan dit klapcircus.” – Gerardus
• “Applaus? Volslagen misplaatst. We zouden moeten huilen en ons schamen dat dit in ons land gebeurt.” – Luc
• “Liever applaus zodra de laatste AZC gesloten is en alle illegalen uitgezet zijn. Hoeveel kinderen moeten er nog sterven?” – Kuya Kano
• “Een echte supportersvereniging had dat AZC platgewalst, niet dit circus bedacht.” – Son of a Johannes
• “Ja hoor, applaus. De wereld is krankzinnig geworden.” – Kenau
• “Na het applaus zijn vrouwen in Nederland weer veilig.” – Peet
• “Applaus bewaren voor als de dader zijn kop laat hangen na de spuit. Dát zou gepast zijn.” – AccIndo
• “Als het applaus hard genoeg klinkt, hoort de verdachte het misschien. Een hart onder de riem voor hem, fijn toch?” – Jasper van Dijk
• “Bizar! Bestaan Ajax-supporters nu alleen uit linkse idioten?” – Jaime
• “Wat een aanfluiting voor de ouders. Alsof dit iets verzacht.” – Moeilijk Geval
• “Als je écht boos bent, sta je bij het COA, niet in een stadion te klappen.” – TotemPaal
• “Welke idioot verzint dit? Een minuut applaus? Tien minuten stilte, dát was gepast. Degene die dit bedacht heeft moet opgesloten worden.” – Danny van Dijk

Woede en schaamte

De rode draad is duidelijk: mensen zijn woest. Applaus wordt gezien als respectloos, misplaatst en pijnlijk voor de nabestaanden. Een applaus hoort bij prestaties, bij iets dat gevierd wordt. Maar een brute moord vraagt om stilte, om rouw, om schaamte.

De harde waarheid

Wat rest is woede. En schaamte.
Want dit applaus heeft Lisa niets gegeven. Haar familie niets gegeven. Het was een goedkoop toneelstuk. Een misselijk vertoon in een land dat de moed, de eerlijkheid en het respect kwijt is om écht stil te staan bij de verschrikkingen die het zelf heeft toegelaten.

Genoeg is genoeg

Dit mag nooit meer gebeuren. Geen deug-applaus, geen wegkijken, geen lauwe reacties. Er moeten harde maatregelen komen: AZC’s sluiten, grenzen dicht, criminelen uitzetten, bestuurders die falen ter verantwoording roepen. Want zolang dit beleid doorgaat, vallen er meer slachtoffers. Nog meer Lisa’s. Nog meer levens verwoest. En geen applaus ter wereld kan dat ooit rechtzetten.